Πρόκειται για το μοναδικό βιβλίο του “Ασυμβίβαστου” Νικόλα Άσιμου. Εκδόθηκε και κυκλοφόρησε από τον ίδιο το 1980.
Διάβασε το βιβλίο (αρχείο pdf)
Λίγα λόγια για το συγγραφέα
Ο Νικόλας Άσιμος (πραγματικό όνομα: Νικόλαος Ασημόπουλος) ήταν ένας αντισυμβατικός αλλά κι αμφιλεγόμενος καλλιτέχνης. Ήταν τραγουδοποιός του ελληνικού ροκ κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του ’70 και του ’80. Έγραφε τραγούδια και τα ηχογραφούσε μόνος του σε κασέτες που στη συνέχεια πουλούσε σε δρόμους της Αθήνας. Συνεργάστηκε με καλλιτέχνες όπως ο Θανάσης Γκαϊφύλλιας, ο Γιάννης Ζουγανέλης κι ο Σάκης Μπουλάς. Ασχολήθηκε επίσης με το θέατρο, ενώ ο τρόπος ζωής του ήταν πολύ ιδιόμορφος. Συχνά είχε προβλήματα με την αστυνομία και τη λογοκρισία (ειδικά την περίοδο της δικτατορίας). Αυτοκτόνησε το 1988, σε ηλικία μόλις 39 ετών.
Λίγα λόγια για το βιβλίο
Το βιβλίο περιλαμβάνει κείμενα, ιστορίες, αλλά και ποιήματα όπως και θεατρικά μέρη. Είναι διανθισμένο με σκέψεις γύρω από την κατάσταση που επικρατούσε στην Ελλάδα τη δεκαετία του ’70. Σύμφωνα με τον πρόλογο του συγγραφέα:
Ευτούτο το βιβλίο – κι ας φανεί παράξενο – δεν είναι δυνατό να διωχθεί, γιατί ο συγγραφέας του από πάντοτε παλεύει για την ελεύθερη έκφραση, και τόχει κατακτήσει το δικαίωμα τουλάχιστο για τον εαυτό του, πληρώνοντας αντίτιμο χιλιάδες χαμαλίκια.
Τυπώθηκε επίσης σε λιγοστά αντίτυπα και δεν πουλιέται στο εμπόριο, και όπου μοιράζεται,
η τιμή που πληρώνεις ίσα ίσα καλύπτει το κόστος της αντιπαραγωγοπαραγωγής του.
Όχι τον κόπο του εκδότη-συγγραφέα, ούτε τον κόπο του μοιράσματος.
Όποιος θέλει μπορεί να το πουλά, αλλά χωρίς κέρδος.
Δεν είναι δυνατό να κατασχεθεί, διότι παρ’ όλα όσα πιστεύει ο συγγραφέας, έχει και κάποια μέσα του ψυχή τυπωμένη στο χαρτί, και είναι δύσκολο να βρεθεί, και δεν κατάσχεται η ψυχή. Και εξ’ άλλου αυτός που τόγραψε τυχαίνει να είναι άγνωστος – ευρύτατα γνωστός.
Και μια κατάσχεση θα τον έκανε ευρύτατα γνωστό χωρίς το “άγνωστος”, και αυτό θα ήταν
η καλύτερη διαφήμιση, και δε συμφέρει στους κρατούντες, αλλά ούτε κι ο ίδιος δέχεται τη διαφήμισή του. Τέλος, το βιβλίο τούτο θα περάσει ντούκου και δε θα γίνει ποτέ της μόδας,
όσο ζει ο συγγραφέας του, αλλά και από μόνο του. Διότι είναι – θάλεγε κανείς – “εκτός τόπου και χρόνου” παρότι αναφέρεται σε τόπο και σε χρόνο, και απλοϊκά άτοπον.
Ούτε καν διά της εις άτοπον απαγωγής αναγκαίον.
Δεν έχει σημασία πού θα διαβαστεί.
Τόσο το χειρότερο πού θα διαβαστεί.
Εξ’ άλλου είναι εκτός Νόμου. Όπερ σημαίνει πως είναι πέρα και πάνω από το Νόμο.
Και τον Νόμο τον απορρίπτει ως χυδαίο κι άχρηστο και τονε ξεπερνά.
Δεν είναι φτηνό παρά που η τιμή του ξεγελά. Δεν είναι καν “πορνό”. Δεν ασχολείται με θέματα κοινού ενδιαφέροντος όπως: άπλυτα παπάδων, τραβεστί, μπουρδέλα, Rock και τα τοιαύτα.
Όσον αφορά το κάθε τι και ότι, αναλαμβάνω την ευθύνη εγώ, ως χαρακτηρισθέντας αλήτης
και σχιζοειδής. Όχι συμφώνως τώ Νόμω.
Ουδεμίαν σχέσιν έχει ο Νόμος μ’ εμένα κι εγώ μ’ αυτόν.
Αλλά έτσι για το έτσι. Γιατί πάντα αναλαμβάνω την ευθύνη του τι κάνω.
Και δε γίνεται. Το κάνω.
Αλλά αυτό αποδεικνύει πως Γίνεται !!!
Κάντο λοιπόν !